Rotorua, Tangiro Crossing en Wellington
Door: Tjeerd van Eijk
Blijf op de hoogte en volg Tjeerd
28 Oktober 2014 | Nieuw Zeeland, Wellington
Na in door geothermisch verwarmd water te hebben gelegen, besloten we op een DOC-camping(camping zonder voorzieningen) onze tent neer te zetten. Helaas begon het die avond te regenen en daar stopte het ook niet mee toen we de volgende dag weer op pad wilden gaan. Onze trip naar White Island(vulkanisch eiland) viel dus in het water. In plaats daarvan zijn we naar het stadje Whakatane gereisd, waar we de cultuur van de Maori’s hebben bewonderd in een meeting house. Ondanks dat het iets heel anders was dan we oorspronkelijk gepland hadden, was het een groot succes. Vervolgens besloten we maar om direct door te reizen naar Rotorua, waar we 5 nachten in een hostel zouden verblijven. Rotorua staat bekend om zijn rotte eieren lucht, die het te danken heeft aan de vulkanische activiteit in en rondom de stad. De eerste dag hebben we geraft en zijn in een grote bal gevuld met water van een helling afgerold. De volgende dag zou het geweldig weer worden en daarom zijn we met twee Amerikanen naar Hobbiton afgereisd, waar de filmset van the Lord of the Rings hersteld was. Tientallen hobbitholen waren voor bezoekers in oorspronkelijke glorie hersteld. Ondanks dat het toerisme er van afspatte, was het een absolute must see.
Aangezien we de wandelschoenen nog niet uitgetest hadden, was het plan om eerst Rotorua verder te verkennen en vervolgens de Redwoods in te gaan. Na het eerste gedaan te hebben, hoefde ik het tweede niet meer te doen, waarop onze wegen scheidden. De dag erna zijn we naar een Maorisch dorp geweest met een onuitspreekbare naam(Whakarewarewa). Helaas viel dit een beetje tegen, aangezien we al veel betere dingen van de Maori’s gezien hadden. In de avond zijn we naar de Poleneysian Spa geweest, naar het schijnt een van de beste ter wereld. Na daar ruime tijd gebadderd te hebben, werden we overvallen door een paar busladingen Aziaten, waarna voor ons de lol eraf was. De volgende dag vertrokken we via Wai-O-Tapu richting Taupo, waar we een paar dagen in de omgeving zouden kamperen. Voor Kevin ging deze dag de boeken in als een pechdag, aangezien hij een verschil van mening had met een politieagente. Zij vond dat je een vrachtwagen niet mocht inhalen, terwijl hij zijn lading verloor, maar rustig aan de rand van de weg had moeten wachten, terwijl ieder normaal denkend mens die vrachtwagen had ingehaald. In ieder geval, het recht “zegevierde” en de bekeuring van 120 dollar voor 17 km te hard, kwam hard aan. Wai-O-Tapu staat bekend om zijn vulkanische activiteit en als gevolg daarvan ontstonden er prachtige meren. Na hier verbleven te hebben, hebben we een gratis camping opgezocht en verbleven daar in de kou (rond de -2). Het werd een helse nacht.
Zaterdag hebben we de voorbereidingen getroffen voor de Tongariro Alpine Crossing en zijn we een stuk naar het zuiden gereisd. Helaas kwamen we er ’s nachts om 9 uur achter dat ons luchtbed een gat had en dus moesten we in de auto slapen. Wederom geen fijne nachtrust, vooral ook omdat we om half 6 op moesten staan voor de Tongariro. De 20 kilometer door weer en vooral wind waren zo(nog geen 5 uur inclusief pauzes) voorbij en ondanks dat we amper een uitzicht hadden, was het een mooie beleving. Diezelfde dag zijn we nog doorgereisd naar Whatangui/Watangui, waar we vooral zijn bijgekomen van die ochtend. De maandag zijn we verder gegaan naar Wellington, waar ik nu de komende week verblijf. De eerste avond was het al gelijk feest, omdat ik eindelijk te horen heb gekregen dat ik geslaagd ben voor mijn master opleiding.
Aangezien we de wandelschoenen nog niet uitgetest hadden, was het plan om eerst Rotorua verder te verkennen en vervolgens de Redwoods in te gaan. Na het eerste gedaan te hebben, hoefde ik het tweede niet meer te doen, waarop onze wegen scheidden. De dag erna zijn we naar een Maorisch dorp geweest met een onuitspreekbare naam(Whakarewarewa). Helaas viel dit een beetje tegen, aangezien we al veel betere dingen van de Maori’s gezien hadden. In de avond zijn we naar de Poleneysian Spa geweest, naar het schijnt een van de beste ter wereld. Na daar ruime tijd gebadderd te hebben, werden we overvallen door een paar busladingen Aziaten, waarna voor ons de lol eraf was. De volgende dag vertrokken we via Wai-O-Tapu richting Taupo, waar we een paar dagen in de omgeving zouden kamperen. Voor Kevin ging deze dag de boeken in als een pechdag, aangezien hij een verschil van mening had met een politieagente. Zij vond dat je een vrachtwagen niet mocht inhalen, terwijl hij zijn lading verloor, maar rustig aan de rand van de weg had moeten wachten, terwijl ieder normaal denkend mens die vrachtwagen had ingehaald. In ieder geval, het recht “zegevierde” en de bekeuring van 120 dollar voor 17 km te hard, kwam hard aan. Wai-O-Tapu staat bekend om zijn vulkanische activiteit en als gevolg daarvan ontstonden er prachtige meren. Na hier verbleven te hebben, hebben we een gratis camping opgezocht en verbleven daar in de kou (rond de -2). Het werd een helse nacht.
Zaterdag hebben we de voorbereidingen getroffen voor de Tongariro Alpine Crossing en zijn we een stuk naar het zuiden gereisd. Helaas kwamen we er ’s nachts om 9 uur achter dat ons luchtbed een gat had en dus moesten we in de auto slapen. Wederom geen fijne nachtrust, vooral ook omdat we om half 6 op moesten staan voor de Tongariro. De 20 kilometer door weer en vooral wind waren zo(nog geen 5 uur inclusief pauzes) voorbij en ondanks dat we amper een uitzicht hadden, was het een mooie beleving. Diezelfde dag zijn we nog doorgereisd naar Whatangui/Watangui, waar we vooral zijn bijgekomen van die ochtend. De maandag zijn we verder gegaan naar Wellington, waar ik nu de komende week verblijf. De eerste avond was het al gelijk feest, omdat ik eindelijk te horen heb gekregen dat ik geslaagd ben voor mijn master opleiding.
-
28 Oktober 2014 - 09:51
Oscar:
Haha, mooi verhaal TJ! Geloof dat hele mooie dingen en pech elkaar wel in hoog tempo afwisselen. Klinkt goed in ieder geval, komt er ook nog een fotootje bij? Blijf hoog in je controle zitten he! -
28 Oktober 2014 - 10:35
Tjeerd:
Foto's uploaden via deze site gaat echt tergend langzaam. Er staan er wat op Facebook van een paar dagen terug. -
28 Oktober 2014 - 17:42
Bob:
Mooie ervaring Terror, jammer dat je de controle over de wandelschoenen toch een beetje kwijt was. Scheelt je echter wel weer een halve dag rotte eieren geur. -
29 Oktober 2014 - 17:22
Diana Akkermans:
Tjeerd van harte gefeliciteerd met het bepalen van je diploma.
Valt weer een last van je schouders.
Jullie maken volgens mij lange dagen als ik zo lees wat jullie allemaal doen.
Maar het schijnt ook een mooi land te zijn dus er is genoeg te beleven.
Maar wel koud begrijp ik.
Hou het thuisfront maar op de hoogte met je berichtjes. Ik kijk weer uit naar de volgende. -
30 Oktober 2014 - 21:42
Toos:
wat kan luxe toch afzien zijn. Warme sterke groeten. -
04 November 2014 - 13:01
Toos:
komen er ook nog foto's? -
14 November 2014 - 07:17
Tjeerd:
Hmm mijn reactie is schijnbaar niet geplaatst de vorige keer.
@ Diana: Ja, ben blij dat ik eindelijk resultaat gekregen heb. De lange dagen vallen in principe wel mee. Zijn altijd wel voor het donker is op de volgende locatie. Alleen in de nacht kan het hier flink afkoelen, overdag is het hier vaak prima. Is Bianca ondertussen ook al vertrokken?
@ Toos: Thuis hebben ze de beschikking over haast al mijn foto's. Op websites plaatsen duurt meestal zo lang
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
